در سال ۱۳۶۲ تعدادی از محققین و کار‌شناسان برنج کشور، طرح تعیین مناسب‌ترین مناطق کشت برنج را تدوین کردند که در آن نقاط مناسب برای کشت برنج با توجه به شرایط اقلیمی تعیین شد.
ایلنا- با توجه به عدم توسعه در کشت برنج در ایران و تمام محدودیت‌هایی که برای کشاورزان در تولید این محصول با ارزش وجود دارد باز هم می‌توان با افتخار گفت "هیچ برنجی همچون برنج ایرانی نیست". محصولی که با زحمت بسیاری در مزارع کشاورزی کاشت و برداشت می‌شود به دلیل عدم برنامه ریزی صحیح تا مدت‌ها در انبارمی ماند ودر آخر فقط به این خاطر که زورش به مافیای واردات در ایران نمی‌رسد با کمترین قیمت فروخته می‌شود.
نقاط مناسب کشت برنج چه شد؟
با توجه به بحران آب در کشور، عده‌ای بحث کاهش تولید برنج که محصول پر مصرف آبی در بین محصولات کشاورزی است را مطرح می‌کنند؛ اما نکته این است که این افراد بررسی‌هایی که در سال‌های دور در رابطه با برنج انجام شد را به فراموشی سپرده‌اند.
در سال ۱۳۶۲ تعدادی از محققین و کار‌شناسان برنج کشور، طرح تعیین مناسب‌ترین مناطق کشت برنج را تدوین کردند که در آن نقاط مناسب برای کشت برنج با توجه به شرایط اقلیمی تعیین شد. بر اساس این طرح سطح کشت مناسب برنج در ایران ۵۲۰ هزار هکتار می‌باشد که متاسفانه طی ۸ سال اخیر این نقاط از دسترس خارج شده است.
فقر آمار در وزارت جهاد کشاورزی
وزارت جهاد کشاورزی همچون دیگر وزارت خانه‌ها از فقر آمارصحیح رنج می‌برد به طوری که آمار‌های ارائه شده در رابطه با مصرف سرانه برنج در کشور متناقص است و فاصله زیادی بین آمار رسمی و واقعیت وجود دارد. طبق اعلام وزارت جهاد کشاورزی مصرف سرانه برنج بین ۳۶تا ۳۸ کیلوگرم است، اما وزارت بازرگانی مصرف سرانه برنج در کشور را بین ۴۲ تا ۴۵ کیلوگرم اعلام کرده است؛ اما آنچه که مشخص است کاهش مصرف برنج در کشوراست که واقعیتی انکار ناپذیر است.
واردات بی‌رویه برنج
در سال‌های گذشته واردات برنج با ارز ۱۲۲۶ تومانی بصورت بی‌رویه و آن هم در فصل برداشت ضربه مهلکی به کشاورزی و تولید ملی است.
در سال ۹۲ رقم واردات برنج ۱میلیون و ۹۶۰ هزار تن بوده است و در پنج ماهه اول سال ۹۳ نیز این رقم ۶۶۰ هزار تن اعلام شده است این رقم واردات با توجه به برنج تولیدی در کشور فاجعه‌ای عظیم برای کشاورزان به شمار می‌رود. تا زمانی که نیاز واقعی برنج در کشور مشخص نیست مسئولان اقدام به واردات بی رویه این محصول می‌کنند,وارداتی که رقم آن نزدیک به رقم تولید داخلی است.
از طرفی اعلام نشدن میزان نیاز کشور به برنج موجب بروز اشکالاتی در واردات و صدمه دیدن کشاورزانی شده است که در آخر مجبور می‌شوند محصولات خود را به کمترین میزان سود به فروش برسانند.
زمان اعلام نرخ خرید تضمینی برنج نامناسب است
دولت در سال ۸۴ مصوبه‌ای داشت که در تیر ماه همان سال به تایید شورای نگهبان هم رسید و اعلام کرد که برای نرخ گذاری قیمت برنج باید به گونه‌ای عمل شود که افزایش نرخ آن از تورم سالانه پایین‌تر نباشد این درحالیست که زمان اعلام نرخ خرید تضمینی برنج در سال‌های اخیر منطقی نبوده است.
اعلام نرخ خرید در دهه دوم بهمن ماه هر سال برای شهریور سال بعد که کشاورز بتواند تصمیم به توسعه کشت ارقام پرمحصول بگیرد با توجه به اینکه زمان کشت برنج فروردین ماه است کمی دور از عدالت است.
علیزاده شایق، دبیر انجمن برنج ایران، در این رابطه به ایلنا می‌گوید: یک ماه قبل از کاشت برنج اواخر بهمن ماه است نه شهریور سال قبل. اگر به مسئولان گفته شد شهریور سال ۹۲ زمان مناسبی برای اعلام نرخ خرید نیست پافشاری نکنند که بعد مجبور شوند در شهریور سال بعد در قیمت تجدید نظر کنند.
در سال‌های گذشته در حق کشاورزان ظلم شده است، از طرفی قیمت خرید تضمینی براساس تورم مشخص نبوده است و از طرفی هم از کشاورزان حمایت نشده است، وضعیت معیشتی کشاورزان به زمین و محصولاتشان وابسته است و این بی‌مهری بیش ازپیش آنان را با مشکل مواجه خواهد کرد.
