ابراهیم نکو *
آرمان- واقعیت تلخی که متاسفانه در حال حاضر وجود دارد، موضوع حقوق و دستمزدهاست که خسارت بی‌شماری را هر روز به جامعه و خانواده‌ها وارد می‌کند. در وهله نخست این‌که دستمزدها به هیچ عنوان واقعی نیستند بلکه شاهد حداقل دستمزد در کشور هستیم. آن چیزی که تحت عنوان دستمزد مطرح می‌شود؛ یعنی بین قدرت خرید افراد و رضایتمندی خانواده‌ها همخوانی وجود داشته باشد. در واقع دستمزد افراد طبق قوانین کار باید به گونه‌ای باشد که شخص بتواند زندگی خود را اداره کند و با مشکلی مواجه نشود. اما متاسفانه آنچه مشهود است دستمزدهای پایین موجب مشکلات و مسائلی در خانواده‌ها شده است که ممکن است حتی در آینده این مسائل بیشتر خودش را نشان دهد.
پایین بودن دستمزدها منجر به این می‌شود که سرپرست خانواده‌ها چندشغله باشند یا به مشاغل سخت و زیان‌آور و طاقت‌آور، روی آورند که در نهایت می‌تواند آثار منفی در روحیه افراد داشته باشد و به نوعی شاهد آسیب‌های جدی به سلامت روحی افراد خواهم بود که به خطر افتادن سلامت افراد می‌تواند آسیب جدی به خانواده‌ها وارد کند. از طرفی افراد جویای کار نیز بیکار خواهند ماند، به این دلیل که شغل‌های احتمالی توسط سرپرستان خانواده‌ها تسخیر شده‌اند. به نحوی که برخی افراد ممکن است حتی دو تا سه نوبت کار کنند. که اگر دو نوبت کار خالی بماند، موقعیت‌های شغلی آزاده شده در اختیار افراد بیکار و جویای کار قرار خواهد گرفت. که این امر می‌تواند معضل بیکاری را تا حدودی برطرف کند. اما آن چیزی که به هر حال امروز مسئولین و دست اندرکاران باید بدان توجه داشته باشند، این است که نوعی همخوانی بین دستمزدها و مصارف زندگی افراد به وجود بیاورند. یعنی این‌که دریافتی افراد به هزینه‌ها نزدیک شود که توازنی در زندگی افراد برقرار شود تا شاهد فشار و از هم پاشیدگی خانواده ها نباشیم.
واقعیت دیگری که در مجلس هم مطرح می شود، موضوع افزایش جمعیت در کشور است اما تا مادامی این مشکلات وجود داشته باشد، جوانان چندان رغبتی به ازدواج و تشکیل خانواده نخواهند داشت. تمامی این مشکلات آثار منفی بر نهاد خانواده خواهد گذشت و مشکلاتی را برای جامعه به دنبال خواهد داشت. مجلس هم به نوبه خودش با توجه به واقعیات موجود باید تلاش کند و اما متاسفانه آنگونه که باید شاهد بهبود اوضاع باشیم، تا به حال نبودیم. یک نکته را هم نباید فراموش کرد که تنها افزایش دستمزدها حلال مشکلات نخواهد بود. یعنی حتی اگر مجلس و دولت تصمیم بگیرند دستمزدها را به گونه‌ای افزایش دهند که افراد با یک شیفت کار بتواند تمامی مایحتاج زندگی خود را تامین کند، این کار کافی نیست. بلکه باید کنترل قیمت‌ها و جلوگیری از افزایش بی‌رویه قیمت‌ها نیز در دستور کار مجلس و دولت قرار بگیرد. ضمن این‌که افزایش حقوق و دستمزدها باید تدریجی باشد نه این‌که یک‌باره صورت بگیرد که شاهد تورم و گرانی افسار گسیخته‌ای باشیم که افراد ترجیح دهند که با همان شرایط قبلی زندگی کنند.
* عضو کمیسیون اقتصادی مجلس
کد خبر:
70903
تاریخ انتشار: 15 مرداد 1393 - 08:56
ابراهیم نکو *
آرمان- واقعیت تلخی که متاسفانه در حال حاضر وجود دارد، موضوع حقوق و دستمزدهاست که خسارت بی‌شماری را هر روز به جامعه و خانواده‌ها وارد می‌کند. در وهله نخست این‌که دستمزدها به هیچ عنوان واقعی نیستند بلکه شاهد حداقل دستمزد در کشور هستیم. آن چیزی که تحت عنوان دستمزد مطرح می‌شود؛ یعنی بین قدرت خرید افراد و رضایتمندی خانواده‌ها همخوانی وجود داشته باشد. در واقع دستمزد افراد طبق قوانین کار باید به گونه‌ای باشد که شخص بتواند زندگی خود را اداره کند و با مشکلی مواجه نشود. اما متاسفانه آنچه مشهود است دستمزدهای پایین موجب مشکلات و مسائلی در خانواده‌ها شده است که ممکن است حتی در آینده این مسائل بیشتر خودش را نشان دهد.
پایین بودن دستمزدها منجر به این می‌شود که سرپرست خانواده‌ها چندشغله باشند یا به مشاغل سخت و زیان‌آور و طاقت‌آور، روی آورند که در نهایت می‌تواند آثار منفی در روحیه افراد داشته باشد و به نوعی شاهد آسیب‌های جدی به سلامت روحی افراد خواهم بود که به خطر افتادن سلامت افراد می‌تواند آسیب جدی به خانواده‌ها وارد کند. از طرفی افراد جویای کار نیز بیکار خواهند ماند، به این دلیل که شغل‌های احتمالی توسط سرپرستان خانواده‌ها تسخیر شده‌اند. به نحوی که برخی افراد ممکن است حتی دو تا سه نوبت کار کنند. که اگر دو نوبت کار خالی بماند، موقعیت‌های شغلی آزاده شده در اختیار افراد بیکار و جویای کار قرار خواهد گرفت. که این امر می‌تواند معضل بیکاری را تا حدودی برطرف کند. اما آن چیزی که به هر حال امروز مسئولین و دست اندرکاران باید بدان توجه داشته باشند، این است که نوعی همخوانی بین دستمزدها و مصارف زندگی افراد به وجود بیاورند. یعنی این‌که دریافتی افراد به هزینه‌ها نزدیک شود که توازنی در زندگی افراد برقرار شود تا شاهد فشار و از هم پاشیدگی خانواده ها نباشیم.
واقعیت دیگری که در مجلس هم مطرح می شود، موضوع افزایش جمعیت در کشور است اما تا مادامی این مشکلات وجود داشته باشد، جوانان چندان رغبتی به ازدواج و تشکیل خانواده نخواهند داشت. تمامی این مشکلات آثار منفی بر نهاد خانواده خواهد گذشت و مشکلاتی را برای جامعه به دنبال خواهد داشت. مجلس هم به نوبه خودش با توجه به واقعیات موجود باید تلاش کند و اما متاسفانه آنگونه که باید شاهد بهبود اوضاع باشیم، تا به حال نبودیم. یک نکته را هم نباید فراموش کرد که تنها افزایش دستمزدها حلال مشکلات نخواهد بود. یعنی حتی اگر مجلس و دولت تصمیم بگیرند دستمزدها را به گونه‌ای افزایش دهند که افراد با یک شیفت کار بتواند تمامی مایحتاج زندگی خود را تامین کند، این کار کافی نیست. بلکه باید کنترل قیمت‌ها و جلوگیری از افزایش بی‌رویه قیمت‌ها نیز در دستور کار مجلس و دولت قرار بگیرد. ضمن این‌که افزایش حقوق و دستمزدها باید تدریجی باشد نه این‌که یک‌باره صورت بگیرد که شاهد تورم و گرانی افسار گسیخته‌ای باشیم که افراد ترجیح دهند که با همان شرایط قبلی زندگی کنند.
* عضو کمیسیون اقتصادی مجلس
