به گزارش اتاق خبر به نقل از هم میهن،شاید بشود به ماجرای برکناری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور از سمت دیگری هم نگاه کرد. در کشور بی‌نهایت ثروتمند ایران، چرا یک سفر خارجی، لاکچری و لوکس تلقی می‌شود. قدرمسلم اولین و مهم‌ترین پاسخ، شرایط دشوار اقتصادی مردم است که نفس آنها را بریده است. تلخی وضعیت اقتصاد که نتیجه سیاست‌گذاری‌های غلط مدیران بی‌سواد و نالایق است، بر هیچ‌کس پوشیده نیست، اما اگر چنین است، پس چرا همه با هم بدبخت نیستیم؟
چرا گروهی آنچنانی زندگی می‌کنند و گروهی دیگر این‌چنین؟ اگر وضع اقتصاد بد است، پس چرا فلاکتش فقط برای توده مردم است! چرا وام‌های کلان بی‌ضمانت، مخصوص خودی‌هاست و غیرخودی‌ها دربه‌در وام‌های به‌درد نخور با درصدهای زندگی نابودکن؟
مسئله این است که یا پولداری یا فقیر. انگار دیگر حد وسطی نیست یا آنقدر کم‌رنگ است که دیگر دیده نمی‌شود. در شرایط عادی، در هیچ کجای دنیا، هیچ شهروند و حتی مدیری، برای رفتن به یک سفر مورد توبیخ قرار نمی‌گیرد. چون حریم زندگی شخصی آدم‌ها به خودشان ربط دارد. اتفاقاً در کشوری با اقتصاد پویا و روند طبیعی زندگی، از سفر و شادی و هر چیز دیگری که موجب آرامش، آسایش و خوشحالی مردم است، استقبال می‌شود.
به‌همین‌دلیل است که صنعت گردشگری تقریباً در تمام دنیا، چنین پررونق است؛ چون برای مردم کشورهای دیگر، سفر رفتن، یک اتفاق لوکس و عجیب نیست و به بخشی از زندگی و فرهنگ‌شان تبدیل شده است. بنابراین ناعادلانه بودن شرایط زندگی و اقتصاد فلج ماست که چنین سفری را پررنگ و نابخشودنی می‌کند. برای ما همه چراغ‌های سبز، قرمز می‌شود و سفر به اروپا، آفریقا و آمریکا تبدیل به آرزویی غیرممکن، دور و دست‌نیافتنی می‌شود؛ چون دریافت ویزا آسان نیست، همه چنین پولی ندارند و شرایط اقتصادی، اجازه چنین ریخت‌وپاش‌هایی را نمی‌دهد. گویا سهم ما جنگ برای داشتن بدیهیات است.
مردم، حسود نیستند. آنها فقط می‌پرسند چرا؟ اگر نیست، همه نداشته باشند و اگر هست، همه داشته باشند. قدرمسلم تشویق مردم به زندگی شعب ابی‌طالب‌گونه، هیچ افتخاری ندارد و اصلاً چرا باید شهروندان کشوری با این اندازه منابع‌طبیعی و ذخایر خدادادی، در فقر زندگی کنند؟ واقعیت آن است که برکناری یک مقام حکومتی، گرچه که گفته می‌شود با هزینه شخصی خود به سفر رفته است، زمانی معنای مستدل و مستند می‌یابد که سایر فخرفروشان ثروت و مکنت که البته حاصل رانت و زدوبند است و نه دسترنج‌شان، به پایین کشیده شوند. چرا آقازاده‌ها راجع به منابع ثروت‌شان، مورد سوال قرار نمی‌گیرند؟ چرا آنها از پست‌های‌شان برکنار نمی‌شوند؟ چرا آنها به هیچ‌کجا پاسخگو نیستند؟
