روزنامه دنیای اقتصاد به این سوال پاسخ داده که چرا همکاری نظامی ایران و روسیه افزایش یافته است؟
به گزارش دنیای اقتصاد، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و گسترش نفوذ آمریکا در خاورمیانه در دهه ۱۹۹۰، مسکو کمتر مورد اعتراض تهران قرار گرفت. روسیه به برنامه هسته‌ای ایران کمک کرد و به عنوان شریک مناسب برای مقاومت متقابل در برابر فشارهای اقتصادی و نظامی آمریکا و متحدانش در نظر گرفته شد. با همکاری روسیه و ایران برای نجات بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه از شورش مورد حمایت ایالات متحده و کشورهای مسلمان سنی، همکاری طرفین عمیق‌تر شد. جنگ در اوکراین، همراه با ادامه تحریم‌های غرب علیه ایران، این همسویی را بیشتر کرده است. به گفته بخشی از دولت ایران، مخالفت غرب با ایران مخالفتی ماهوی، اساسی و مبتنی بر ماهیت جمهوری اسلامی است. غرب هرگز خواهان یک ایران قدرتمند نبوده و هرگز ایران قدرتمند را تحمل نخواهد کرد، بلکه بر اساس دیدگاه این اردوگاه به دنبال سرنگونی آن است.بر همین اساس مقامات ارشد ایران معتقد هستند که روابط با شرق باید جهت‌گیری اصلی سیاست خارجی باشد.
این روزنامه افزوده است: خروج ترامپ از برجام باعث شد تا مخالفان این توافق، اعتماد به غرب را «دیپلماسی التماسی» توصیف کنند. به ادعای مرکز استیمسون، مقامات ایران جنگ در اوکراین را فرصتی برای افزایش وابستگی مسکو به تهران و همچنین دریافت فناوری نظامی پیشرفته روسیه مانند جنگنده‌‌‌های سوخو ۳۵ و سامانه موشکی دفاعی اس-۴۰۰ می‌‌‌دانند. ایران سه خط گسل ژئوپلیتیک را می‌بیند که خاورمیانه، اروپای شرقی و حاشیه غربی چین را به هم متصل می‌کند و معتقد است که غرب به دنبال تسلط بر هر سه منطقه است. از دیدگاه ایران، روسیه قطب مهمی در برابر هژمونی آمریکاست.جنگ غزه نیز ایران و روسیه را به هم نزدیک‌تر کرده است.
دنیای اقتصاد تاکید کرده است: روابط رو به رشد ایران با روسیه تاکنون تحت‌تاثیر تغییرات سیاسی داخلی قرار نگرفته است. پس از انتخاب پزشکیان اصلاح‌طلب در تابستان امسال، ناصر کنعانی، سخنگوی وقت وزارت امور خارجه ایران، به مسکو اطمینان داد که سیاست «نگاه به شرق» استراتژیک است و نه تاکتیکی. پزشکیان در مقاله نظری که در یک روزنامه منتشر شد، تاکید کرد که روابط با روسیه و چین برای دولت او محوریت دارد و هرگونه تنش‌زدایی با غرب، به آن معنا نیست که ایران در حال تغییر جهت‌گیری اساسی خود است.
