نمایش عالی مقابل ایتالیا به طور قطع وضعیت روحی مثبت و سرخوشی را در اسپانیا ایجاد کرده است، هرچند که یوروی واقعی دقیقا از مرحله یک هشتم نهایی به بعد شروع خواهد شد.

چیزی که در آن شکی نیست این است که اسپانیا دوباره شیفته سبکی شده است که سال‌ها فراموشش کرده بود: خداحافظی با بازی‌های با هزار لمس توپ، سلام بر فوتبال سرگیجه‌آور با لامین و نیکو در جناحین و فشاری که رقبا را شوکه می‌کند. 

اسپانیا تیمی است که بیشترین ربایش توپ را در رقابت‌های امسال  (82) داشته و بیشترین خطا را هم انجام می‌دهد! تیم ملی اسپانیا در حال حاضر 32 خطا انجام داده است که نشان دهنده جدیت و جنگندگی اسپانیاست. بیش از 50 درصد ریکاوری‌ها و خطاهای اسپانیا نیز در زمین رقیب رخ می‌دهد. در اینجا راز بازی اسپانیا نهفته است.

نیکو قبل از شروع بازی‌ها گفته بود: «ما ایده‌های بسیار روشنی داریم. مربی از ما می‌خواهد که پرس کنیم و به دنبال گلزنی باشیم و اینکه از تکرار یک برنامه بازی یکسان خودداری کنیم.»

اسپانیای دلافوئنته دیروز با یک گل به خودی برنده شد ولی برابر یک تیم پرآوازه‌تر نسبت به کرواسی، نمایشی دلچسب‌تر هم داشت.

چهار گل زده و هیچ گل خورده

آمار و ارقام اسپانیا در یورو فوق العاده است. دو برد در دو بازی، چهار گل زده و دو کلین شیت. با این خبر خوب که اگر کرواسی 4 موقعیت گل در بازی نخست داشت، دیشب ایتالیا هیچ شانس گل قطعی به دست نیاورد. اونای سیمون در کل بازی فقط یک مهار داشت که نشان دهنده استحکام تیمی اسپانیاست. لاروخا دفاع را با مهاجمانش شروع می‌کند.

دلا فوئنته آنقدر ایده‌های روشنی دارد که حتی در نیمه دوم کل خط حمله را تغییر داد. 

مربی احتمال فرسودگی و تکراری شدن سیستم را می‌داند و به همین دلیل بازی را با آیوزه، فران، بائنا و اویارزابال در حمله به پایان رساند. 

حداکثر شدت و فشار برای به حداقل رساندن خطر دریافت گل، در عین حال با حفظ سبک تهاجمی. اگر روزی مثل بازی مقابل کرواسی مجبور شود توپ را کمتر از حریف در اختیار داشته باشید، بازهم هیچ اتفاقی نمی‌افتد. 

ایده روشن است: توپ را بدزدید و سریع به سمت کناره‌ها حمله ببرید. در آنجا کیفیت بالای وینگرها بقیه کارها را انجام می‌دهد.  چه تیم ترسناکی ساخته‌ای آقای دلافوئنته!