به گزارش اتاق خبر، به نقل از آرمان ملی، وی در باره فعالیت‌های هنری اخیرش تصریح کرد: «زخم‌کاری» هم‌اکنون پخش می‌شود و موفق هم بوده است دو سه کار دیگر هم به من پیشنهاد شده است. یادم رفت کتابم را با خودم بیاورم. کتاب «ازتومی‌گویم» را نوشته‌ام اما فراموش کردم آن را به‌همراه بیاورم. این کتاب شامل داستان‌های کوتاه است. یک کتاب دیگر هم دارم که زیرچاپ است. اصولا همیشه دست به قلم داشتم اما نمی‌خواستم کتاب را چاپ کنم تا زمانی‌که دوستم گفت بیا تا کتاب را برایت چاپ کنم. آثار نمایشنامه و شعر هم دارم. بازیگر پیشکسوت تلویزیون اظهار کرد: زیاد به طرف شعر نرفتم چون در شعر سنتی نمی‌توان مشکلات و دغدغه‌های ذهنی خود را در مقالی کوچک بیان کرد. دوست دارم شعر را ادامه دهم ولی زمانی‌که بتوانم به‌خوبی حرفی برای گفتن داشته باشم. طهمورث در پاسخ به سوالی درباره زمان خوابیدنش عنوان کرد: شب‌ها بین 11 و نیم تا 12 و نیم می‌خوابم. به‌طورکلی هفت ساعت می‌خوابم اگر دیر بخوابم دیرتر بیدار می‌شوم. به‌سلامت جسمانی‌ام اهمیت می‌دهم چون در عرصه بازیگری باید سلامت بدن و در ادامه آن سلامت ذهن همواره تامین باشد تا بتوان همیشه آماده بازی‌کردن بود. وی ادامه داد: بازیگری ساده نیست و صرفا به استعداد داشتن نیست. شناخت جای صدا، پرورش ذهن، مطالعه فراوان، دانستن فلسفه، تاریخ، جغرافیا، روانشناسی، مطالعه رمان و تسلط‌داشتن بر بدن خود ارکان بسیار مهمی ‌است که یک بازیگر باید آنها را داشته باشد.
 تعداد بازیگران انگشت‌شمار است
بازیگر معروف ایرانی در خصوص تفاوت هنرپیشه، بازیگر و هنرمند افزود: ما هنرپیشه زیاد داریم اما تعداد بازیگران کم است؛ تعداد بازیگران انگشت‌شمار است و بین آنها هنرمند خیلی کم است. هنرپیشه چون از موقعیت خود لذت نمی‌برد و انرژی نمی‌گیرد ممکن است زود خسته شود؛ گویا یک شغل برای او محسوب می‌شود که پس از مدتی بازنشست می‌شود اما بازیگر از کارش لذت می‌برد، انرژی می‌گیرد و خسته نمی‌شود. هنرمند از بازیگر هم فراتر است و محبوب مردم است. طهمورث تصریح کرد: طرفدار بازی «آلپاچینو» هستم چون او فوق‌العاده است. یکی از دلایل علاقه‌ام این است که در آثارش شما او را با گریم نمی‌بینید و همه‌جا خودش است اما پس از گذشت چند دقیقه دیگر آلپاچینو را نمی‌بینید و صرفا با شخصیت ارتباط می‌گیرید، این هنر بازیگری است. در کنار او «دنیرو» هم هست اما درباره این بازیگر عادت خندیدنش که همیشه یکسان است او را یک مرحله پایین‌تر از آلپاچینو قرار می‌دهد. وی گفت: از بین هنرمندان زن اگر به نئورئالیسم‌های ایتالیا مراجعه کنیم می‌بینیم که بازیگران خانم کولاک کرده‌اند چون بازی را فهمیده‌اند. بازی‌کردن صرفا بازی نیست بلکه زندگی‌کردن است یعنی فرد با شخصیت دیگری زندگی می‌کند. ما تمام اخلاق‌های روی کره‌زمین را در خود داریم اما با برخی از آنها رفتار می‌کنیم حالا وقتی می‌خواهیم شخصیت جدیدی را بازی کنیم باید اخلاق‌های منطبق با آن شخصیت را در خود زنده کنیم. بازیگر قدیمی ‌سینما بیان کرد: خیلی نقش‌ها هستند که هنوز بازی نکرده‌ام. به دلیل اینکه شخصیت‌ها برای من بالا و پایین نیستند و بازی‌کردن به‌جای همه آنها جزو آرزوهای من مطرح می‌شود چون رسیدن به آن شخصیت‌ها برای من سخت است.
 بازیگر باید شبیه موم باشد
طهمورث درباره بزرگترین آرزویش گفت: آنقدر زندگی وسیع است که شاید آرزو داشته باشم 500 سال دیگر زندگی کنم تا آدم‌ها و نقش‌های بیشتری را بازی کنم. آرزو دور است باید با حال زندگی کرد و از داشته‌ها استفاده کرد. از مصاحبت با آدم‌هایی که در لحظه زندگی می‌کنند لذت می‌برم. درست است در آینده مرگ هم هست اما باید فعلا از طبیعت و هستی اطرافمان استفاده کنیم طبیعتی که مخلصانه همه‌چیز خود را در اختیار ما قرار می‌دهد و برای ماست. وی تفاوت قوانین طبیعی و انسانی را اینطور بیان کرد: چیزهایی که ساخته بشر است مصنوع است و حتی قوانینش محدودیت‌هایی را ایجاد می‌کند که انسان به آن تعلق ندارد اما انسان به قوانین طبیعت تعلق دارد. طبیعت بخشنده است اما انسان بخشنده نیست انسان همه‌چیز را برای خود می‌خواهد اما طبیعت از همه‌چیز می‌گذرد. همه قوانین انسانی را 34 می‌توان شکست اما قوانین طبیعت را نمی‌توان شکست؛ درصورت شکستن این قوانین او از انسان انتقام نمی‌گیرد بلکه انسان به‌طرز اخلاقی و ذهنی از چرخه آن بیرون رانده می‌شود. بازیگر معروف عنوان کرد: به‌نظر من بازیگر باید شبیه موم به‌هر شکلی در بیاید اگر کسی صرفا یک ژانر داشته باشد دیگر بازیگر نیست هنرپیشه است و برای اینکه بتواند شبیه موم باشد باید اختیار تمام اعضای بدن را با انجام برخی از تمرینات در دست داشته باشد. برای مثال کسی که این اختیار را دارد وقتی می‌خواهد نقشی را بازی کند که یک دست یا پایش قطع شده است به‌واقع بازیگر آن عضو خود را فراموش می‌کند. طهمورث افزود: در بازیگری فقط برای اینکه لذت می‌برم مانده‌ام و از لذت‌بردن مخاطبم هم لذت می‌برم.