به گزارش اتاق خبر به نقل از ایلنا، منیره کرباسچی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره آنچه موجب خشک شدن زاینده‌رود شد، اظهار داشت: خشکی زاینده‌رود اولین بار همزمان با انتقال آب از زاینده‌رود به یزد در دو دهه پیش اتفاق افتاد و قبح خشکاندن زاینده‌رود ریخته شد و این در حالی است که قرار بود همزمان با انتقال آب از زاینده‌رود به یزد، کوهرنگ۳ هم اجرایی شود تا زاینده‌رود دچار کم‌آبی نشود، اما اکنون ولی بیش از ۲۰ سال است بدون بهره‌برداری از کوهرنگ۳ آب به یزد منتقل می‌شود.
وی افزود: در این دو دهه نه تنها آب انتقالی به یزد جبران نشد بلکه با وعده بهشت‌آباد، باز هم شاهد بارگذاری‌های فراوان دیگری بر زاینده‌رود در دو استان چهارمحال وبختیاری و اصفهان بوده‌ایم و روز به روز وضعیت زاینده‌رود بدتر و بحرانی‌تر شد و کم‌آبی تشدید یافت و جریان دائمی زاینده‌رود، فقط در حد شعار باقی ماند.
یک کارشناس محیط زیست در ادامه با بیان اینکه در سال ۱۳۹۲ شورای عالی آب هرگونه بارگذاری جدید بر زاینده‌رود را ممنوع اعلام کرد، گفت: با وجود این ممنوعیت باز هم برداشت‌ها و انتقال‌های جدید از زاینده‌رود متوقف نشد، تا جایی که در سال ۱۳۹۶ جمعی از شهروندان اصفهان به دلیل نگرانی از وضعیت زاینده‌رود و بارگذاری‌های جدید بر آن (علیرغم تراز بسیار منفی این رودخانه و ممنوعیت‌های مصوب شورای عالی آب و شورای امنیت کشور) اقدام به ارائه دادخواست‌های متعدد با ده‌ها شاکی به دیوان عدالت اداری با موضوع توقف طرح‌های بارگذاری جدید بر زاینده رود بالاخص طرح بن-بروجن شدند که این شکایات پس از گذشت چندسال در بهمن ۱۳۹۹ منجر به صدور رای رسیدگی به آب‌های زیرزمینی مبنی بر توقف هرگونه طرح بارگذاری جدید بر زاینده رود به ویژه بن-بروجن شد.
وی بیان کرد: اکنون بیش از سه سال اطاله رسیدگی به این موضوع می‌گذرد، پیشرفت فیزیکی ۷۰ درصدی طرح را شاهدیم و در این سال‌ها، صدها میلیارد تومان از بودجه کشور صرف آن شده است.
کرباسچی طرح یاد شده را فاقد ارزیابی و مجوز زیست محیطی دانست و افزود: حتی سال ۹۴ توسط معاون سازمان محیط‌زیست در این رابطه هشدار داده شده بود و اکنون علیرغم صدور حکم توقف باز هم در مجلس بودجه این طرح را به میزان دو برابر افزایش داد.
وی یادآور شد: امروز از زاینده‌رود چیزی جز بستری خشک باقى نمانده و انتظار می‌رود بار دیگر این رودخانه قربانی سیاست شود.
