گفتوگو با علامیرمحمدصادقی، نایب رئیس اتاق بازرگانی تهران
موضوع سرمایهگذاریهای خارجی در کشور با وجود تحریمهای سنگین و شیوع کرونا دچار مشکلات فراوانی است.
![](http://www.otaghnews.com/files/content/pics/202009/159902484214170097.jpg)
به گزارش اتاق خبر، این در حالی است که ابوالفضل کودهای، یک مقام مسئول در حوزه سرمایهگذاریهای خارجی، در مصاحبهای اعلام کرد: رویکرد سرمایهگذاران خارجی نسبت به ایران مثبت است و حجم فعلی آن نسبت به دوره مشابه سال گذشته سه برابر شده است. او همچنین از صادرشدن مجوز برای 45 طرح سرمایهگذاری خبر داد که 32 مورد آن جدید است. از سوی دیگر، بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند با وجود مشکلات مذکور همچون تحریمها دولت میتواند با تکیه بر نیروهای داخلی نسبت به بهبود و تشویق مردم برای سرمایهگذاری در بخشهای مهم اقتصادی اقدام کند. این در حالی است که به عقیده آنها چنین اقداماتی مستلزم ارائه تسهیلات بهتر و جلب اعتماد افراد برای سرمایهگذاری خواهد بود. به عبارت دقیقتر، دولت میتواند امکاناتی را فراهم سازد که با ارائه خدمات گوناگون همچون معاف شدن از پرداخت مالیات برای تولیدکنندگان، مردم را برای سرمایهگذاری بیشتر ترغیب کند. از طرف دیگر، بهزعم فعالان اقتصادی، دولت تاکنون در عرصه سرمایهگذاریهای بلندمدت اقدامات مفیدی را انجام نداده است. بهعنوان مثال، سرمایهگذاری در بازار سهام گرچه به نفع تمامی اقتصاد خواهد بود اما باید شرایطی مهیا شود تا مردم به جای سپردهکردن پول خود در بانک، بتوانند آن را در بخش تولید بهکار گیرند. در همین خصوص، «آرمانملی» گفتوگویی را با علامیرمحمدصادقی، نایب رئیس اتاق بازرگانی تهران، داشته است که در ادامه میخوانید.
به نظر شما وضعیت سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی در کشور ما بهرغم مشکلاتی همچون رکود متاثر از کرونا و تحریمها چگونه است؟
مساله سرمایهگذاری خارجی در حال حاضر چندان محسوس نیست، نکته اصلی ما سرمایهگذاری داخلی است که لازم است تا زمینهای را فراهم کنیم که افراد با اعتماد کامل بهخصوص در امر تولید نسبت به این مهم اقدام کنند. شایان ذکر است، امروزه این روند نسبت به گذشته افزایش یافته و به این دلیل است که مردم سهمی را میخرند و هر زمان که اراده میکنند آن را میفروشند. این در حالی است که مردم نسبت به سرمایهگذاری بلندمدت رغبت کمتری نشان میدهند. علت این مساله هم میتوان کاهش فعالیتهای ترغیبی دولت به منظور نیل مردم به این امر دانست. این در حالی است که صرفا با حرف و تبلیغات کم نمیتوان مردم را نسبت به چنین اقدامی که میتواند ایجاد اشتغال را به دنبال داشته باشد، وا داشت. در این مورد راههای مختلفی دارد، به طور مثال، فعالیتهای تبلیغاتی گسترده برای ترغیب افراد بهخصوص قشر نیازمندتر جامعه که با این عمل تا مدتی از پردخت مالیات معاف خواهند شد یا با بهرهگیری از امکانات دیگر از تسهیلات خوبی برخوردار خواهند شد. اینها نمونه راههایی است که منجر به ترغیب بیشتر مردم برای سرمایهگذاری در تمامی بخشها خواهد شد. در حال حاضر چنین اقداماتی آنچنان که باید برای افراد ملموس نبوده است. اتخاذ چنین رویکردهایی ضروری است و منجر خواهد شد تا سرمایهگذاران داخلی به جای آنکه پول را در بانک پسانداز، از حالت نقدینگی راکد خارج و مشمول سرمایهگذاری در بخش تولید کنند. گفتنی است طبق فرمودههای مقام معظم رهبری مبنی بر جهش تولید، این مهم مستلزم سرمایهگذاری بلندمدت است. از سوی دیگر، همانگونه که اشاره شد یکی از ضرورتهای مهم آن است که دولت ساز و کاری را فراهم کند که افراد با اشتیاق بیشتری نسبت به سرمایهگذاری بلندمدت در تمامی بخشها اقدام کنند. به عقیده من با چنین اقداماتی میتوان امیدوار بود که در آینده جهش تولید داشته باشیم و مهمتر آنکه مردم پول خود را برای خرید ارزهای خارجی اختصاص نخواهند داد.
در مورد سرمایهگذاری بازارهای خارجی در داخل با وجود مشکلاتی مثل تحریمها نظر شما چگونه است؟
سرمایهگذاران خارجی بیش از همه تحت تاثیر آمریکا قرار دارند. در واقع تبلیغاتی که علیه ایران شکل گرفته منجر شده است تا اقدامات ما به اندازه تخریبهای جبهه مقابل مفید نباشد. اگر ما مردم خودمان را تشویق به سرمایهگذاری کنیم و برای آنها تسهیلات شایستهای در نظر بگیریم، میتواند زمینهای را فراهم سازد تا این افراد با سرمایهگذاران خارجی شریک شوند و با مشارکت، آنها را نسبت به سرمایهگذاری در ایران ترغیب کنند. به عبارت دقیقتر، میتوان شرایطی را مهیا ساخت تا بازرگانان ایرانی با خارجیها در حوزه تولید یا راهاندازی کارخانهها مشارکت کنند. در زمانهای قدیم هم به همین شکل بود و خارجیهای خواهان سرمایهگذاری در کشور با صادرکنندگان ایرانی شریک میشدند و این مهم منجر به تشویق آنها برای چنین اقدامی میشد. لازم است حتما در داخل زمینههای کافی را فراهم کنیم و سپس به سراغ خارجیها برویم. به عبارت دیگر نقش بخش خصوصی نسبت به این موضوع پررنگ خواهد بود که نیازمند بررسی و تفکر همهجانبه است.
به عقیده خیلی از فعالان اقتصادی دولت از بازار سهام برای پوشش کسری بودجه خود استفاده میکند، به نظر شما این را میتوان راهکار خوبی برای رونق تولید و یا جبران کسری بودجه دانست؟
به نظر من چنین چیزی بعید است، این مهم در واقع زمینهای است که مردم در بورس سرمایهگذاری کنند و این بهتر از آن است که در نقاط دورافتاده اقدام به فعالیت کنند. به عبارت دقیقتر این مهم منجر میشود تا مردم به بورس علاقه بیشتری نشان دهند. از سوی دیگر دولت هم اگر میخواهد در این حوزه موفق باشد و مردم را به سرمایهگذاری ترغیب کند، باید با تفکر بیشتر قدم بردارد. بهزعم من عرضههای فعلی خوب است. چراکه سبب میشود تا خود دولت به تنهایی سرمایهگذار نباشد و مردم بتوانند دراین حوزه مشارکت کنند، چراکه معنی ندارد در کارهایی که بخش خصوصی امکان سرمایهگذاری دارد، دولت اقدامی را صورت دهد. یک زمانی مردم توانایی سرمایهگذاری در صنعت بهخصوصی را نداشتند و دولت اقدام میکرد اما اکنون امکانات مردم بیشتر شده و میتوان به آنها تکیه کرد. انتقال سهام از دولت به سمت مردم و بخشخصوصی اگر با هدف معقولی دنبال شود، میتواند برای کل اقتصاد مفید باشد که لازم است تا دولت وظیفه نظارتی را عهدهدار باشد. مسئولان باید برطرف کننده مشکلات سرمایهگذاران باشند تا با حمایتهای بیشتر، زمینه حضور مردم و بخش خصوصی در اقتصاد پررنگتر شود.