حسینی یزدی در گفتگو با «اتاق نیوز» اظهارداشت: در دیداری که با اشرف دبیرکل درخصوص مسائل اتاق بازرگانی داشتیم اتفاق نظر ما بر این بود که اتاق هشتم چیزی برای انجمن ها، تشکل ها نداشته و در کمیسیونها هم شاهد عملکرد مثبتی نبودیم و بارها تقاضا کردیم که کمیسیون کشاورزی و غذا را از هم جدا کنند، اگر بخواهید به کارهای صورت گرفته در این چهار سال نگاهی بیاندازید متوجه میشوید که در بخش کشاورزی هیچ کاری انجام نشده است .
رئیس انجمن واردکنندگان سم و کود شیمیایی در خصوص آنچه اتاق نهم در عملکرد خود باید لحاظ کند، یادآور شد: اگر یک لیست از انجمنهای اتاق تهیم کنیم و تعدادشان را مدنظر قرار دهیم، میبینیم که این انجمنها یک بخش بزرگ را تشکیل میدهند که خودشان به تنهایی میتوانند یک گروه شوند و اهدافشان خود را محقق سازند آنچه ما خواهان آن هستیم استقلال کمیسیون کشاورزی و دریافت امکانات است .
این فعال اقتصادی با اشاره به جدایی احمد صادقیان و کاوه زرگران از اتاق ایران و فعالیت در اتاق تهران گفت: علت این جدایی را می توان در این امر جستجو کرد که اصولا در اتاق ایران هیچ کاری انجام نمی شد، در دوره هشتم ما حتی با دفتر ریاست اتاق و سر دفتر آن هم مشکل داشتیم، این در حالی است که اصولا اتاق بازرگانی باید دارای تشکیلات قوی باشد .
حسینی تصریح کرد: ارتباط اتاق با تمام ارگانهای دولتی، دولت و مجامع بین المللی تو خالی بود و برش کافی و لازم را نداشت و در هنگام مواجه شدن با مسئولین نقش بسیار کمرنگی داشت، در خصوص هیات رئیسه و ریاست این دوره اعتقادم بر این است که ریاست اتاق باید از اتاق تهران و یا حداقل مستقر در تهران باشد و زمان کامل برای اتاق داشته و سردفتران، معاونین و روسای اتاق به قدری قوی باشند که بتوانند کارها را به نحو مطلوب مدیریت و اداره نمایند، ما برای تامین نیازها وخرید انجمن خود بارها به اتاق مراجعه داشتیم تا بتوانیم وام اخذ کنیم لیکن مساعدت لازم را با ما نداشتند .
وی خاطر نشان ساخت: اداره اتاق باید دسته جمعی صورت گیرد و جوان گرایی را در این مورد لحاظ کنیم، هر چند در هر دوره شاهدیم که ریاست اتاق بین یک عده خاصی در گردش است و اتاق بافت سنتی دارد ولی باید تشکل ها در اتاق جان بگیرند، مبلغی که از سوی انجمن واردکنندگان سم و کود شیمیایی ایران به اتاق داده می شود رقم بالایی است و حداقل انتظار میرود از این درآمد هنگفت در تامین نیازهای ما، حمایت از انجمنمان استفاده کنند نه اینکه ما و مشکلاتمان را به حال خود رها کنند .