نتایج این ارزیابی نشان می‌دهد که پیمانکاران (نمایندگی‌) شرکتهای ارائه دهنده خدمات پس از فروش خودرو در مواردی از عملکرد این شرکتها (کارفرمای خود)، ناراضی هستند.

در این زمینه سه موضوع "عدم رضایت از نرخ‌های دستمزد تعمیرات تعیین شده از سوی شرکت"، "چگونگی رسیدگی به صورتحسابهای مالی نمایندگی‌ها" و "تناسب قیمت قطعات یدکی ارائه شده با نرخهای بازار"؛ از عمده دلایل نارضایتی نمایندگی‌های مجاز، از عملکرد شرکت واسطه خدمات پس از فروش خودرو بوده است.

این وضعیت در حالی است که علاوه بر پیمانکاران، مشتریان خدمات پس از فروش خودرو نیز در مواردی از عملکرد شرکتهای ارائه دهنده خدمات پس از فروش خودروهای داخلی و وارداتی ناراضی هستند.

براساس نتایج همین ارزیابی، در سال ۱۳۹۶ سه موضوع "کمبود یا نبود قطعات یدکی"، "کیفیت پایین خدمات و تعمیرات" و "دریافت هزینه بالا برای خدمات و قطعات"؛ از مهمترین دلایل نارضایتی مشتریان از شرکتهای ارائه دهنده خدمات پس از فروش خودروسازان و واردکنندگان خودرو بوده است.

این وضعیت نشان می‌دهد که از سه ضلع خدمات پس از فروش خودرو، دو ضلع اصلی شامل مشتریان و پیمانکاران از ضلع دیگر که همان کارفرما (شرکتهای ارائه دهنده خدمات پس از فروش خودروسازان و واردکنندگان خودرو) است، ناراضی هستند. پدیده‌ای که در نوع خوب جالب و قابل تامل است.

اما ماجرا جایی جالب‌تر می‌شود که متوجه می‌شویم براساس همین ارزیابی، مشتریان علاوه بر شرکتهای خدمات پس از فروش خودرو، از عملکرد نمایندگی‌های ارائه دهنده خدمات این شرکتها نیز ناراضی هستند.

براساس این ارزیابی مشخص شده که شاخص "فرایند پذیرش تا ترخیص خودرو" تنها به میزان ۶۳.۷ درصد و شاخص "فرایند مدیریت ارتباط با مشتریان" در نمایندگی‌های خدمات پس از فروش خودرو تنها به میزان ۶۷.۹ درصد، با الزامات قانونی مربوطه انطباق داشته و از این نظر کمترین امتیاز را در بین شاخص‌های ارزیابی عملکرد نمایندگی‌های خدمات پس از فروش خودرو، کسب کرده است.

انتهای پیام/