وی علت مخالفت ایران با عبور خط لوله گازی اماراتی ها از ترکمنستان را نگرانی از رقیب شدن این خط لوله و گاز عبوری از آن با گاز ایران عنوان کرد و افزود: در حال حاضر که باید طبق سند راهبردی انرژی، ایران تبدیل به هاب انرژی منطقه شود؛ چراکه باید از هرگونه ورود و صدور و عبور انرژی از کشور استقبال کنیم.
سیفی ادامه داد: ایران می تواند از عبور این خط لوله از ترکمنستان به سوی امارات، حق ترانزیت دریافت کرده و حتی گاز خود را به آن اضافه کنند که این امر به تنهایی می تواند عایدی زیادی را نصیب کشور کند که دامنه آن لزوما اقتصادی نیست. البته به نظر می رسد عربستان نیز میدان گازی در ترکمنستان داشته و خواهان بهره برداری از آن است که این دلیل حضور وی در این کشور را منطقی تر می کند.
وی توضیح داد: باید در نظر داشت که در بازار اقتصادی، تامین حداکثری منافع هر طرف جزوه اولویت های شرکت یا کشور مذاکره کننده است، بنابراین حضور عربستان در خط لوله تاپی را نمی توان محدود به دلایل سیاسی دانست. البته باید اشاره کرد که طالبان حرف شنوی قابل توجهی از عربستان دارند، اما به هر حال ممکن است سهم خواهی مالی داشته باشند. این در حالی است که وضعیت اقتصادی عربستان مطلوب بوده و می تواند در این زمینه ها وارد شود.
این مقام مسئول اولویت تولید و صادرات گاز برای ایران را از طریق خط لوله و به همسایگان دانست و تصریح کرد: تولید ال ان جی و صادرات آن به طور کلی در ایران منطقی به نظر نمی رسد چرا که به دلیل هزینه تولید بالا حاشیه درآمد پایین تری دارد.
طبق گفته سیفی یکی از علل عدم ورود ایران به حوزه صادرات گاز به کویت این بود که قیمت پیشنهادی کویت برای خرید گاز ایران رقم بسیار پایینی است که صادرات را توجیه پذیر نمی کند.
انتهای پیام/
