به گزارش اتاق خبر، مراسم تشییع پیکر جعفر والی پیشکسوت تئاتر صبح امروز با حضور رضا بابک، آتش تقی پور، سعید پورصمیمی، رضا بنفشه خواه، شهرام کرمی، اتابک نادری، پیمان شریعتی، خسرو احمدی، مسعود دلخواه، جمشید مشایخی و جمعی از هنرمندان تئاتر و سینما در تالار وحدت برگزار شد.
اصغر همت مدیر عامل خانه تئاتر اجرای مراسم را بر عهده داشت و در ابتدا گفت: ما اهالی تئاتر وامدار تک ستاره هایی هستیم که سوختن و ساختن را برای نسل بعدی به یادگار گذاشتند. بی شک والی هم یکی از همان ستارههاست که در غربت کار کرد و این اواخر میخواست با هرمز هدایت و راد نمایشی را بازسازی کند، ولی اجل مهلتش نداد و مطمئنم دوستان راه او را ادامه میدهند.
در ادامه جمشید مشایخی بر روی سن آمد و اظهار داشت: سال 1336 اداره تئاتر تاسیس شد. ایشان یک شب در میان بازی میکرد. بعدها هم گروه بندی شدیم و من این افتخار را داشتم با والی همگروه باشم. نزدیک به بیست نمایش من و والی با یکدیگر همکاری داشتیم، این آخر کار هم با ولی شیراندامی بازی داشتند.
همچنین علی مرادخانی معاون هنری اظهار داشت: جعفر والی دوستی مهربان بود. هر زمان پیشش میرفتم، یک چیز یاد میگرفتم. استاد والی از بزرگان تئاتر بودند و بعد از این بیشتر او را خواهیم شناخت. ما با همه محدودیتها آنچه که در توانمان بود را سعی کردیم، به نحوی به ثمر برسانیم. تمام این مباحث برای آن است که همدیگر را آنگونه که هست بشناسیم. والی ذوق داشت نمایشش به سرانجام برسد. هنرمند هرچقد عمر کند، باز هم کم است.
محمدعلی کشاورز نیز پیامی برای تسلیت به خانواده والی فرستاده بود که توسط همت قرائت شد.
در این مراسم ایرج راد که قرار بود در آخرین نمایش والی ایفای نقش کند، بیان کرد: عزیزی که امروز از میان ما رفته، 65 سال عمرش را برای هنر صرف کرد و بیحاشیه کار کرد. خیلیها حاشیه دارند. والی از افتخارات هنر نمایش ایران بود، او در حالی که روی تخت بود می خندید و از تئاتر میگفت. صداقت، پاکی، صمیمیت و صفای او همواره باقی خواهد ماند. خوشحالم از اینکه در آخرین روزهای زندگی کنارش بودیم.
سعید پور صمیمی هم که در این مراسم حضور داشت، با ابراز تسلیت به خانواده والی در سخنانی کوتاه اظهار داشت: والی هنرمند بیحاشیهای بود به بهترین شکل کار میکرد. والی در دورهای تاثیرش را گذاشت و کارگردانی تاثیرگذار برای نسل جوان خواهد بود.
ناهید طباطبایی از دوستان خانوادگی مرحوم والی به نمایندگی از طرف خانواده والی به روی سن آمد و خاطرنشان کرد: ما و فرزندان والی همه با هم بزرگ شدیم، اما وقتی بزرگ شدیم به اجبار از هم دیگر جدا شدیم. در این میان خانه جعفر والی خانه دومم ما است. در این خانه ما آزاد بودیم. بازی کودکانه داشتیم. این خانه مدرسهای بود که ما در آن میآموختیم؛ نمایشنامه میخواندیم و ضبط میکردیم. خیلی از هنرمندان را در این خانه دیدم. ما خاطرات زیادی از این خانواده داشتیم. والی هرجا تماشاگر میافت بازیگر می شد، حضورش نرم و شاد و سبک بود. نرم و سبک هم رفت و غمی سنگین برجای گذاشت.
گفتنی است؛ جعفر والی که از ۱۸ آذر ماه به دلیل مشکلات ریوی در یک بیمارستان بستری شده بود و بعد به بیمارستان «تهران کلینیک» منتقل شد، حوالی ساعت ۱۰ صبح ۲۷ آذر ماه در بیمارستان درگذشت.
این هنرمند که با همراهی ایرج راد و هرمز هدایت درصدد اجرای نمایش «در گوش سالمم زمزمه کن» در جشنواره تئاتر فجر بود، پیشتر نمایشهای «آی باکلاه آی بیکلاه»، «چوب به دستهای ورزیل» را اجرا کرده است.
همچنین بخوانید: جعفر والی روی تخت بیمارستان هم لبخند میزد
باشگاه خبرنگاران جوان