اتاق خبر- گروه ترجمه: یک روزنامه دانمارکی، در 26 فوریه سال 2012 در یکی از صفحه های داخلی خبری نه چندان مهم را منتشر کرد. این گزارش کوتاه، خبر از یک معامله مشکوک 26 هزار دلاری میان دو تاجر آلمانی و دانمارکی می داد؛ این خبر هرچند از نظر این نشریه اهمیتی نداشت اما توانست توجه سازمان سیا را به خود جلب کند. بنابر تحقیقات سازمان سیا این جابجایی پول به بهانه واردات سیگار برگ از کشور کوبا صورت گرفته بود.
متخلفان این عمل را با استفاده از سوییفت انجام دادند؛ این واقعه به قدری پیش پاافتاده بود که حتی به ذهن کسی خطور نمی کرد که این اتفاق ساده روزی منجر به شروع جنگی میان آمریکا و اروپا و ناپدید شدن یک میلیارد دلار از بانک مرکزی بنگلادش شود. این ماجرای 26 هزار دلاری در سال های آینده تبدیل به سرنخ اصلی بزرگ ترین تخلف مالی تاریخ شد.
1. اهمیت یک روستای کوچک در این پرونده
روستای لاهپ در فاصله سه کیلومتری بروکسل قرار دارد. مشهور ترین ساختمان این روستا را معماری به نام ریچارد بروفل ساخته است؛ بر سر در این ساختمان تاریخی کلمه ای حک شده است که نقشی کلیدی در این پرونده ایفا می کند: سوییفت...! این کلمه به معنای جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی است.
نقل و انتقال پول از سال 1973 در میان بانک ها آغاز شد که به تشکیل سیستم سوییفت انجامید. در واقع اگر یک مرد ترکیه ای بخوهد برای پسرش که در نیویورک درس می خواهد پول ارسال کند پولش از این روستا عبور می کند.
سایت رسمی سوییفت از این منظر بسیار جالب است چرا که در صفحه اصلی خود با حروف درشت آمار نقل و انتقالات مالی را در این سیستم درج می کند. به عنوان مثال؛ در 8 ژوئن 2016 در سیستم سوییفت بالغ بر 24.3 میلیون انتقالات مالی صورت گرفته است.
زمانی که سایت رسمی سوییفت باز می شود جمله ای کنایه آمیزمی درخشد: "all system work normally" معنی جمله این است: "کل سیستم عادی کار می کند." بله سیستم کار می کند و جلو می روند اما همیشه عادی نیستند.
هک شدن یک میلیارد دلار در بانک مرکزی بنگلادش بهترین مثال برای رد کردن این جمله است. این اتفاق شوکی به کنگره آمریکا وارد کرد و منجر شد تا وارد عمل شود. کنگره آمریکا کمیته ای تشکیل داد و مأموریت بررسی این واقعه را به آن واگذار کرد و البته تمام نشانه ها به سوییفت اشاره می کرد چون هکرها از این سیستم جهانی برای این عمل استفاده کرده بودند.
2.هکر ها از قوانین استفاده کردند
در واقع علت اصلی تشکیل سوییفت ایجاد امنیت برای مبالغی است که در سطح دنیا جابجا می شود اما ماجرای بنگلادش ثابت کرد که امنیتی وجود ندارد.
تحقیقات نشان داد که بانک بنگلادش برای ایجاد امنیت اقدام خاصی ترتیب نداده بود و حتی از اسکنرهای اثر انگشت نیز استفاده نمی کرد. تمام این ها به کنار، این بانک حتی قانونی را که تمام بانک های بزرگ جهان به آن پایبند هستند را نیز رعایت نمی کرد و آن قانون «اصل نظارت دقیق» بود؛ هر معامله باید تأیید دو نفر را می گرفت تا بتواند وارد مرحله اجرا شود.
سوییفت اینگونه از خود دفاع می کند:
اگر بانک الف بخواهد به بانک ب پول منتقل کند باید در این میان نهاد و سازمان ج به این عمل نظارت داشته باشد اما هرچه سازمان ج می داند بر اساس داده های بانک الف است. پس هکرها چگونه بانک بنگلادش را غارت کردند؟
زمانی که بسیاری به دنبال پاسخ این سوال بودند میان هک شدن شرکت سونی و بنگلاش روابطی کشف شد. در این جا بود پای کره جنوبی نیز به ماجرا کشیده شد.
کشوری مانند کره جنوبی به عنوان ابزار پایش به میان بازی کشیده شده بود؛ در واقع اصلا اهمیتی نداشت چرا که این جنگی میان ایالت متحده آمریکا و اتحادیه اروپا بود که آتش این جنگ توسط آمریکا افروخته شد.
3. آمریکا از بازی کنار گذاشته شد
بعد از وقایع 11 سپتامبر سازمان سیا به صورت جدی قصد داشت تا به درون سوییفت نفوذ کند که اروپا نیزبرای مقابله با این اقدامات دست به کار شد؛ تا آن زمان فعالیت های سوییفت در دو مرکز صورت می گرفت که یک مرکز در ایالت متحده آمریکا و دیگری هلند بود اما پس از دخالت های کشور آمریکا، سوییفت در سال 2009 مرکز سومی در سوییس تأسیس کرد. پس از این جابه جایی، سوییفت تمام فعالیت های مالی خود را دراین مرکز انجام می داد و آمریکا از این برنامه بیرون گذاشته شد.
وقایع این جنگ را باهم مرور کنیم:
11 فوریه 2011
اتحادیه اروپا توافق سوییفت میان آمریکا و اروپا را نپذیرفت.
مارچ 2011
یوروپل یک گزارش منتشر کرد: آمریکا از سوییفت اطلاعات جامعی می خواست که حقوق شهروندی را نقض می کرد.
2012
آمریکا از جناح دیگری وارد عمل شد: آمریکا با استفاده "حزب مخالف ایران اتمی" سوییفت را به قطع تمامی روابط خود با ایران تشویق کرد.
17 مارچ 2012
سوییفت که از فشارهای آمریکا خسته شده بود در این روز تمام سیستم های بانکی ایران را از سوییفت خارج کرد. در این میان می توان به بانک های صادرات، ملت، پست و سپه اشاره کرد.
در نتیجه تمام روابط مالی ایران با دنیا قطع شد. تمام این اتفاقات در نهایت به نفع دو نفر تمام شد. از سال 2012 میدان برای یکه سازی های ضراب و زنجانی خالی شد. این دو شخص با استفاده از خلأهای موجود در قوانین بین المللی خوشبختی را تجربه کردند که تنها 4 سال دوام پیدا کرد.
1 فوریه 2016
ساختمان اصلی سوییفت بیانیه ای برای تمام دنیا صادر کرد که می توان در دو جمله خلاصه کرد: بانک های ایران مجددا به سوییفت راه یافتند. ایران و آمریکا به توافق رسیدند.
5. پرده آخر
22 مارچ 2016
رضا ضراب پس از سفر به میامی توسط پلس این ایالت در فرودگاه دستگیر شد. حالا دیگر زمان حساب پس دادن برای سوءاستفاده از این خلأ 4 ساله است.
با وجود تمام این اتفاقات اگر باز هم به سایت سوییفت سر بزنید شاهد جمله کنایه آمیز"all system work normally" خواهید بود.
مترجم: زهره احدی
منبع: روزنامه حریت
94104
