اتاق خبر: اگر این یک مقاله‌ی علمی در ارتباط با استفاده از دوچرخه بود، بیشتر کشور‌های این فهرست باید از کشور‌هایی مانند هلند و دانمارک می‌بود. کشور‌هایی با زمین مسطح، هوای معتدل و پرجمعیت که بهترین شریط را برای گذران زندگی با دوچرخه دارند، اما موضوع کشور‌های طرفدار دوچرخه، بحث دیگری است. این کشورها بر اساس دوچرخه دوستی و تعهد به فرهنگ دوچرخه سواری انتخاب شده‌اند. هر کجای دنیا می‌توانید دوچرخه سوار شوید، اما در این شهرها، سبک زندگی مردم دوچرخه سواری است.
دیویس، کالیفرنیا
از سال ۱۹۶۴، دیویس را معمولا پایتخت دوچرخه سواری امریکا می‌نامند و امروز مدعی است که ۱۹/۱ درصد مردمش با دوچرخه به سر کارهایشان می‌روند. آماری که هیچ شهر دیگری در ایالات متحده توان رقابت با آن را ندارد. دیویس یکی از اولین شهرهای امریکا بود که به خطوط دوچرخه‌سواری مجهز شد و به خاطر فضای دانشجویی، جغرافیای مسطح و تابش آفتاب همیشگی‌اش این فرهنگ دوچرخه سواری مدام در حال پیشرفت است. دیویس مرکز اصلی دوچرخه‌ی ایالات متحده است و سمبل‌اش هم یک دوچرخه‌ی کرایه‌ای است، یعنی ممکن است بیش از این به دوچرخه سواری علاقمند بود؟
بوگوتا، کلمبیا
بوگوتا منشا جنبش "سیکلوویا" است. در نتیجه هر روز از ۷ صبح تا ۲ بعدازظهر خیابان‌های اصلی شهر از ماشین‌های خالی شده و راه برای دوچرخه‌ها و پیاده‌ها باز می‌شود. سیکلوویا در بسیاری از شهرهای دنیا به تقلید از بوگوتا اتفاق افتاده است (حتی در لس آنجلس). این شهر برای کسانی که هر روز از دوچرخه استفاده می‌کنند، مسیری شبکه‌ای هم راه انداخته است که سیکلوروتاس نام دارد که با طول ۳۷۶ کیلومتر، یکی از وسیع‌ترین شبکه‌ها در تمام دنیاست.
آمستردام، هلند
در سال ۲۰۱۳ حدود ۱۲۰۰۰۰۰ دوچرخه در آمستردام وجود داشت، یعنی تعداد دوچرخه‌ها از آدم‌ها بیشتر بود. دوچرخه سواری در آمستردام با توجه به مساحت کم آن، در تمام شهر گسترده شده است. ۴۰۰ کیلومتر مسیر دوچرخه، زمین مسطح و هزینه‌ی غیرمنطقی استفاده از ماشین اهمیت دوچرخه را دوچندان می‌کند.
پکن، چین
از سال ۱۹۷۳ به بعد فرهنگ دوچرخه سواری در پکن با افت مواجه بوده است. در زمان این عکس، دوچرخه سواری رتبه‌ی اول را بین وسایل نقلیه در بین چینی‌ها داشت، اما حالا با رشد طبقه‌ی متوسط، دیگر حسابی از مد افتاده است. اما به نظر می‌رسد این روزها به خاطر خطر جدی آلودگی که این شهر را تهدید می‌کند، دولت چین بر آن شده تا شهروندان پکن را دوباره به دوچرخه سواری کردن وادارد. پکن از جهت مسیرهای مناسب برای استفاده از دوچرخه حرف ندارد، اما از آنجایی که ماشین سواران روزبه‌روز افزایش می‌یابند، قبل از راندن دوچرخه، کلاه ایمنی را فراموش نکنید.
کوپنهاگ، دانمارک
کوپنهاگ می‌تواند ادعا کند ۳۶ درصد مردمش هر روز برای رفتن به سر کار، مدرسه یا دانشگاه از دوچرخه استفاده می‌کنند و همچنین مجموعا ۷۵درصد کوپنهاگی‌ها در طول سال بالاخره دوچرخه سوار می‌شوند. این شهر صد‌ها کیلومتر مسیر مختص دوچرخه‌ها دارد که نه تنها ماشین‌ها که عابرین پیاده هم در آن تردد نمی‌کنند. از آن گذشته این خطوط سیستم کنترل مربوط به خود را دارند که برای سرعت گرفتن، به دوچرخه سواران چند ثانیه‌ای فرصت می‌دهد.
توکیو، ژاپن
معمولا در ژاپن، شهر کیوتو را به شهر دوچرخه می‌شناسند، اما باید بگوییم که توکیو، بیشتر دوست‌دار دوچرخه است. این شهر بزرگ‌ترین پارکینگ زیرزمینی تمام اتوماتیک دوچرخه را برای این جمعیت عظیم دوچرخه سواران ژاپنی دارد.
پورتلند، اورگان
اگر شهرهای کوچکی مثل دیویس را حساب نکنیم، پورتلند را با مردم عجیب و غریب و مهربانش می‌توان پایتخت دوچرخه سواری ایالات متحده دانست. با این فرهنگ دوچرخه سواری پورتلند در سریال کمدی پورتلندیا مدام شوخی می‌کنند. اما وقتی ۶ درصد از مردم، دوچرخه را اولویت اولشان در استفاده از وسایل نقلیه می‌دانند، دیگر خنده‌دار نیست که پورتلند انرژی زیادی را صرف فضا برای دوچرخه سواری و امنیت آن می‌کند. به هر حال، اگر گذرتان به پورتلند افتاد، بارانی یادتان نرود.
برلین، آلمان
برلین برای خاطر سیستم خطوط دوچرخه سواری بسیار پیشرفته‌اش معروف است، در حالی که روزانه حدود ۵۰۰۰۰۰ دوچرخه سوار در طول ۶۲۰ کیلومتر مسیر مختص عبور دوچرخه، ۱۳درصد کل ترافیک را در سال ۲۰۰۹ به خود اختصاص می‌دادند. برلین به ازای هر ۱۰۰۰ شهروند، ۷۱۰ دوچرخه دارد.
آیندهوون، هلند
بیشتر شهرهای هلند، شهرهای دوست‌دار دوچرخه‌ای محسوب می‌شوند، اما آیندهوون با رو‌گذر معلق دوار و تازه‌ساز هاونرینگ که مخصوص دوچرخه سواری است، تعهد بی‌نظیرش را به سیستم مسیرهای مختص دوچرخه‌سواری ثابت کرده است.
سویل، اسپانیا
در چند سال اخیر، سویل با سرعت هرچه تمام‌تر زیر ساخت‌های مربوط به مسیرهای دوچرخه سواری‌اش را افزایش داده و به طرز تکان دهنده‌ای میزان استفاده‌ی شهروندانش از دوچرخه، بیشتر و بیشتر شده است. بنا بر گزارش روزنامه‌ی گاردین، تعداد سفرهای دوچرخه‌ای تنها در مدت چند سال، ۱۱ برابر افزایش یافته است و به خاطر همین موفقیت، مسئولان به تازگی شروع به گسترش این طرح به سایر شهرهای اطراف کرده‌اند. عکسی که می‌بینید، تصویر پل پونته دل آلامیلو است که توسط سانتیاگو کالاتراوا طراحی شده است.
پرت، استرالیا
پرت به خاطر هوای خنک و مطبوعش و مسیرهای مناسب دوچرخه سواری خود توانسته از سال ۱۹۹۸ تا سال ۲۰۰۹، استفاده از دوچرخه را ۴۵۰درصد افزایش دهد. این شهر تنها منطقه‌ی جنوب خط استوا است که در لیست ما قرا می‌گیرد.
منبع: کجارو
94104
