اتاق خبر: سلام. من جوئل سانتوس هستم. با وجود اینکه سابقه‌ی زیادی در اقتصاد داشتم، بیش از یک دهه پیش تصمیم گرفتم به دنبال عشق بی‌شرط و واقعی خود، یعنی عکاسی، بروم. از آن زمان تا کنون به بیش از ۴۰ کشور دنیا سفر کرده‌ام. نه تنها برای تبدیل شدن به یک عکاس سفری حرفه‌ای، بلکه برای آغاز کاوشی شخصی؛ کاوش این موضوع که خوشبختی واقعا از کجا می‌آید. در کاوش لحظاتی بودم که از نور ساخته شده‌اند. در این مدت هر دوی این مقاصد را یافتم. در طبیعت، مخصوصا مناطق دور افتاده. در انسان‌ها، مخصوصا انسان‌های خاصی که افتخار ملاقتشان را در عجیب‌ترین و غیرمنتظره‌ترین مکان‌ها و موقعیت‌ها پیدا کردم.
یکی از این مکان‌هایی که مناظر فرازمینی و انسان‌های فراموش نشدنی در یک جا جمع شده‌اند، در اتیوپی است. منطقه‌ای به نام آفار در میان زمین‌های پست داناکیل وجود دارد که به‌عنوان گرم‌ترین مکان روی زمین شناخته می‌شود. این مردم و مکان‌های خاص نیاز به یک زاویه دید یکتا داشتند، پس به‌عنوان یک قصه‌گوی مشتاق و پس از تهیه‌ی عکس‌هایی مستند از اتیوپی که برای اولین بار در ژانویه‌ی ۲۰۱۵ اتفاق افتاد، چند هفته پیش تصمیم گرفتم دوباره به این منطقه بازگردم. اینبار علاوه بر دوربین عکاسی مطمئن، یک پهپاد مجهر به دوربین هم با خود بردم.
آتشفشان ارتا آله، فرورفتگی‌های داناکیل، اتیوپی
منطقه‌ی پست داناکیل که ارتفاعی کمتر از سطح دریا دارد، به خاطر حضور سه صفحه‌ی تکتونیک در شاخ آفریقا نزدیک به مرز اریتره به وجود آمده است. در آنجا می‌توانید آتشفشان ارتا آله را با ۶۱۳ متر ارتفاع بیابید که دارای ۱ و گاهی ۲ دریاچه‌ی گدازه در قله‌اش است که گاهی سر‌ریز می‌شود. این آتشفشان به خاطر داشتن پیرترین دریاچه‌ی گدازه‌ی فعال جهان مشهور است که از سال ۱۹۰۶ تا کنون خاموش نشده است. دریاچه‌های گدازه بسیار کمیاب هستند و در جهان فقط ۶ تا از آن‌ها داریم.
کاروان شتر و معدنچی نمک
در کنار آتشفشان و دریاچه‌ی گدازه‌ی ارتا آله، منطقه‌ی آفار یکی از بزرگ‌ترین صحرا‌های نمکین جهان را نیز در خود جای داده است. تصاویر هوایی نمایی دیده نشده از الگوهای نمک و کاروان معدنچیان نمک را نمایان می‌کند که به سمت محل استخراج می‌روند. جایی که معدنچیان نمک را به صورت تکه‌های موزاییک بریده و بار شتر می‌کنند. این کارگران از ساعت ۸ صبح تا ۴ بعد از ظهر در دمایی که گاهی به بالای ۴۵ درجه‌ی سانتیگراد می‌رسد فعال‌اند.
پانورامای هوایی از دریاچه‌ی گدازه‌ی ارتا آله و سرازیری اخیرش
پرواز روی این منطقه بسیار چالش‌برانگیز بود، چرا که باد، دود و فرای آن‌ها موج‌های گرما باعث عدم ثبات و کارکرد صحیح پهپاد می‌شد. به همین دلیل انتخاب یک مسیر پرواز هوشمندانه اجباری بود.
الگوهای فوق‌العاده‌ی نمک و کاروان شتر در حال رفتن به سوی منطقه‌ی استخراج معدن
خوشبختانه با کمک کمی ارتباطات اجتماعی، هم معدنچی و هم شتر‌ها نسبت به پرواز پهپاد بالای سرشان بسیار آرام بودند و مثل روتین هر روز خود، رام و صبور به طرف مقصد خود حرکت می‌کردند.
تصویر هوایی از چشمه‌های رنگارنگ سولفور آغشته شده با الگوهای نمک در دالول
در فاصله‌ی نه چندان زیادی با معدن، گاز سولفور با آب و نمک مخلوط شده و مناظری رنگارنگ و فراواقعی خلق می‌کنند که به نام دالول شناخته می‌شود؛ از طیف‌های مختلف رنگی قرمز، نارنجی و زرد گرفته تا سبز و سفید. آهن موجود در زیر خاک منطقه باعث شده بود که قطب‌نمای پهپاد کمی گیج شود و این موضوع ما را محبور به پذیرش چالش پرواز کاملا دستی کرده بود.
نکته‌ی جالب اینکه این نمک‌ها زمانی به وجود آمده‌اند که سیلاب دریای سرخ به صورت دوره‌ای به مناطق پست سرازیر و سپس تبخیر شده است. آخرین باری که چنین سیلی اینجا اتفاق افتاده به ۳۰.۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد و پیش‌بینی شده برای سیل بعدی باید حدود ۱۰ میلیون سال منتظر شویم. پس نیازی نیست نگران سیل باشیم. این منطقه همچنان به‌عنوان گرم‌ترین منطقه‌ی کره‌ی زمین و شاید یکی از فرازمینی‌ترین مناظری که می‌توان در طول عمر دید باقی خواهد ماند.
منبع: کجارو
94104
