به گزارش اتاق خبر به نقل از ایسنا، یکی از مهمترین مولفههای هر کارخانه تولیدی برای بقا و حفظ سهم خود از بازار به ویژه در حوزههای صنعتی، برندسازی است؛ به طوریکه این روزها بسیاری از کارشناسان صنعتی بر اهمیت این موضوع و ایجاد برند تاکید میکنند.
بارزترین نمونههای اهمیت برندسازی را میتوان در خرید و فروشهای برندهای جهانی جست و جو کرد، جایی که بزرگترین برندهای دنیا بدون توجه به داراییهایشان که اصولا در خرید و فروشها توجه زیادی به آنها نمیشود، با قیمتهای نجومی مبادله میشوند و ممکن است شرکتی در یک نقطه از جهان برند معتبری در آن سوی کره خاکی را فقط برای نامش خریداری کند و در عین حال درآمد زیادی هم از آن کسب کند.
برندسازی که نیاز به تخصصهای خاص و تجارب زیادی در این حوزه دارد، در ایران همواره یکی از نقاط ضعف صنایع تلقی شده و همین امر هم سبب میشود در مورد برخی اقلام، کالاهای کم کیفیت کشورهای دیگر بتوانند به راحتی سهم بازار را از داخلیها بگیرند و کالاهای خود را در بازار پخش کنند.
از سوی دیگر درباره برخی اقلام کالایی نیز دیده میشود که با ورود برندهای معتبر دنیا به کشور، راه برای تولیدات داخل در صورتی که کیفیت لازم را نداشته باشند، بسته میشود اما نکته مهم این است که اگر کالای با کیفیت خارجی به صورت رسمی و با تعرفههای منطقی وارد کشور شود، باعث تخریب اقتصاد کشور نمیشود، بلکه تولیدکنندگان داخلی را به ارائه محصولات با کیفیت بالاتر ترغیب و در نهایت اطمینان بسیار خوبی برای مصرف کننده ایجاد میکند.
هرچند که تولیدکنندگان داخلی در برخی زمینهها توانسته اند به طور نسبی برندهایی را ایجاد کنند و حتی به صورت انگشت شمار برندهای خود را در دنیا مطرح سازند، اما هنوز راه زیادی در این زمینه برای ایران در پیش است.
یکی دیگر از نکاتی که میتواند برای افزایش رشد اقتصادی ایران که این روزها به هدف نخست دولت تبدیل شده است، کمک کند؛ این است که تولیدکنندگان به جای برندسازی که راهی سخت و زمان بر است، به دنبال سرمایه گذاری مشترک با برندهای بزرگ دنیا و راهاندازی خط تولید این برندها در ایران باشند.
این موضوع را در سطح کلان میتوان در دو نکته بسیار حائز اهمیت دانست، نخست اینکه با این کار جلوی خروج ارز از کشور به واسطه واردات محصول نهایی گرفته میشود و از سوی دیگر با ایجاد خط تولید در ایران، کیفیت کالاهای تولیدی در کشور افزایش یافته و علاوه بر ایجاد رشد اقتصادی برای کشور، تولیدکننده را در قبال محصولات تولیدی خود پاسخگو و اطمینان مردم را بیشتر میکند.
اما در کنار این مسائل، ایجاد اشتغال برای بخشی از جامعه جویای کار کشور نیز میتواند از جمله موارد حائز اهمیت سرمایهگذاری مشترک با برندهای معتبر خارجی باشد و همه این اقدامات، مشابه اقداماتی است که کشور چین در طی سالیان اخیر انجام داد و با ایجاد خط تولید بسیاری از برندهای معتبر دنیا به کشور خود و ایجاد صنعتی عظیم به اقتصادی معجزه آفرین دنیا تشبیه شد.
مزایای سرمایهگذاری مشترک با تولیدکنندگان بزرگ کشورهای خارجی که با تلاش بسیار توانستهاند برند خود را در سطح جهان مشهور و خوشنام سازند در همین امور خلاصه نمیشود، بلکه میتوان به جای استفاده از سرمایههای داخلی از سرمایه خارجیها نیز برای این امر کمک گرفت؛ حال این سرمایه میتواند به صورت مالی باشد یا اینکه به صورت معنوی و استفاده از نام برندی که برای رسیدن به این نقطه هزینههای زیادی برای آن شده است.
در سالهای گذشته، کشور ایران به دلیل اعمال تحریمها از سوی بسیاری از کشورها با مشکلاتی برای انجام این امور همراه بوده است؛ هرچند که در این مدت نیز برخی کشورها در عین تحریمها نیز کمک حال کشور ایران بودهاند اما راه برای گسترش اینگونه فعالیتها در کشور بسته بوده است.
بنابراین با باز شدن فضای سیاسی و لغو تحریمها در آینده نزدیک میتوان برنامهای برای افزایش سرمایهگذاریهای خارجی و استفاده از پتانسیل برندهای بزرگ دنیا انجام داد، چراکه باید بدانیم که در این شرایط فضا برای واردات نیز تسهیل شده و ممکن است ایران به بازار کالاهای وارداتی تبدیل شود، بر همین اساس میتوان با استفاده از اینگونه سرمایهگذاریها، به جای واردات محصول نهایی به تولید همان کالاها در ایران پرداخت.
در عین حال سرمایهگذاریهای مشترک راه را بر سرمایهگذاری کامل خارجیها در ایران نمیبندد و به گفته وزیر صنعت کشورهای خارجی برای سرمایهگذاری 100 درصدی در ایران نیز مشکلی ندارند و همین امر سبب میشود جذابیت بیشتری برای ورود سرمایهگذاران خارجی به کشور ایجاد شود.
در حال حاضر نیز برخی از برندهای فعال در ایران بدون آنکه عموم مردم اطلاعی داشته باشند از طریق سرمایهگذاران خارجی ایجاد شده و در برخی حوزهها نیز تولیدکنندگان ایرانی توانستهاند تکنولوژی تولید برخی کالاها را وارد کشور کنند اما باید دانست که سرمایهگذار خارجی زمانی پا به عرصه فعالیت در صنعت ایران خواهد گذاشت که مسیر برای او هموار باشد و قوانین تولید در ایران از هر سو سرمایهگذار را تحت فشار قرار ندهد.
اما در عین حال برندهای خارجی نیز باید از کیفیت تولید محصولات خود در یک کشور مطمئن باشند تا نام آن برند را بازار مربوطه آن کشور در اذهان عمومی خراب نکند و این امر زمانی حاصل میشود که تولیدکننده داخلی بتواند فارغ از قوانین سختگیرانه و برخی هجمهها که نیازی به مطرح شدن آنها نیست به امر تولید بپردازد.
در مدت اخیر بعضا دیده شده که هجمههایی از سوی نهادهای نظارتی مختلف به تولیدکنندگان برندهای داخلی و خارجی فعال در کشور وارد شده است که این امر میتواند در آینده موجب دلسردی برخی سرمایهگذاران خارجی برای ورود به صنعت ایران شود.
البته در هر شرایطی باید موضوع سلامت مردم و حقوق آنها نسبت به تولیدات مختلف در خط مقدم اولویتها قرار گیرد، اما برخی مسائل یا اختلاف نظرها میتواند بدون قرار گرفتن در میان بحثهای رسانهای از طریق تذکر به واحدهای تولیدی و مذاکره با آنها حل شود و نیازی به بوق و کرنا کردنهای رسانهای نداشته باشد که یک برند برای کوچکترین تخلفی در مسیر نابودی قرار گیرد.
این موضوع قابل کتمان نیست که هر سرمایهگذار خارجی برای سرمایهگذاری در ایران علاوه بر مذاکره با مسئولان امر و نهادهای مرتبط قطعا درباره شرایط سرمایهگذاری در این کشور و امنیت سود و سرمایه خود از سرمایهگذاران پیشین خارجی و برندهایی که به صورت رسمی وارد ایران شدهاند، مشورت و تحقیق خواهند کرد؛ بنابراین شاید بهتر باشد در فضایی که در آینده نزدیک به لغو کامل تحریمهای ایران منجر خواهد شد با فراهمآوری شرایطی مناسبتر با امنیتی بیشتر، نسبت به ورود سرمایهگذار خارجی به کشور بیش از پیش توجه شود.
کشور ایران از بسیاری جهات از جمله شرایط جغرافیایی، نیروی انسانی، قیمت انرژی، مواد اولیه و ... ظرفیت بسیار خوبی دارد که به حتم مورد توجه سرمایهگذاران خارجی است و برای آنها جذابیت دارد، پس بهتر است با برخی حاشیهها فرصتهایی که در اختیارمان هست را نسوزانیم و راه را بر سرمایهگذارانی که با لغو تحریمها پشت دروازههای ایران قرار خواهند گرفت، با موارد کم اهمیت نبندیم.