اتاق خبر- محمد حسن گودرزی
این لیستها در حقیقت یکی از بهترین روشهایی است که می توان خوانندگان را به سرعت با بهترینها آشنا کرد. در این سلسله مطالب قصد داریم که خوانندگان را با برترین فیلمهای سینما در دهه گذشته آشنا کنیم. معیارهایی که برای انتخاب این فیلمها جوایز مختلف ، فروش تجاری یا به عبارت دیگر اقبال مردم به آنها و مهمتر از همه نظر مثبت منتقدین سینما نسبت به این فیلمها است. به همبن دلیل تنها به معرفی فیلمهای هالیوودی و انگلیسی زبان در این لیست نشده و فیلمهای دیگری از کشور مختلف از فرانسه و آلمان گرفته تا فلسطین در این لیست پنجاه تایی قرار دارند. ضمن اینکه فیلمها طیف متنوعی از ژانر های مختلف را شامل می شوند.
34. بهار، تابستان، پائیز ، زمستان و ...بهار Spring, Summer, Fall, Winter and…Spring
بهار، تابستان، پائیز ، زمستان و بهار محصول کره جنوبی و به نویسندگی و کارگردانی کیم کی دوک می باشد. این فیلم در سال 2003 ساخته و اکران شده است و بازیگران آن اوه یئونگ- سو ، کیم یونگ-مین ، سئو جائه-کیونگ و کیم جونگ-هو هستند.
[caption id="attachment_161125" align="aligncenter" width="300"]
بهار، تابستان، پائیز ، زمستان و ...بهار[/caption]
فیلم به صورت اپیزودیک و در پنج بخش ساخته شده است. داستان این اپیزود ها به این شرح است: اپیزود اول: بهار در این اپیزود کودکی به عنوان شاگرد یک راهب مسن مشغول یادگیری و خدمت است. روی کودک از روی شیطنت به بدن سه حیوان( قورباغه، مار و ماهی) سنگ می بندد. راهب که در همه جا ناظر بر اعمال شاگرد خردسالش است،برای آگاه کردن پسربچه از زشتی عملش، سنگی بزرگ به کمر او می بندد و از وی می‌خواهد تا با همین حال به دنبال آن سه حیوان آزار دیده برود و نجاتشان دهد...
اپیزود دوم: تابستان
مادری دختر نوجوانش را که از بیماری روحی رنج می برد به معبد می آورد تا شفا یابد و خود معبد را ترک می کند. در طی روزهای اقامت دختر در معبد، توجه پسر جوانی که شاگرد راهب است به او جلب می شود و و با دختر وارد روابط عاطفی می شود...
اپیزود سوم: پاییز
پسر جوان که سالها پیش در پی رسیدن به عشق آلوده زمینی اش، معبد را ترک کرده بود، پس از قتل همسر خود (که ظاهراً به وی خیانت کرده) فرار کرده و به معبد پناه می آورد. دو افسر پلیس برای دستگیری او به معبد می آیند اما استاد از آنها می خواهد تا اجازه دهند، پسر جوان سرودی را که استاد بر روی کف معبد نوشته با همان چاقوی آلت قتل، کنده‌کاری کند تا خشم و قساوت قلبش را به این ترتیب از خود بیرون کند...
اپیزود چهارم: زمستان
جوان سالهای دور، پس از گذراندن سالهای دراز زندان، در حالیکه حالا مسن شده است(حدودا 40ساله) به معبد باز می گردد در حالیکه در رفتار و چهره اش نشان آرامش و پختگی دیده می شود. و بازسازی معبد متروک شده و نیز به انجام حرکات یوگا می پردازد و با تحمل ریاضت ها و سختی هایی، ظاهراً قصد دارد تا به نوعی مرگ اختیاری برسد...
اپیزود پنجم: بهار
راهب حالا به پیری رسیده و کاملاً‌جایگزین استاد خود شده است...
سینمای کره همواره در تلاش برای رقابت با سینمای ژاپن به عنوان سینمایی صاحب سبک در دنیای سینما بوده است. در میان سالهای 2000 تا 2009 توجه سینمای جهان و غرب به سمت سینمای کره جلب شد و فیلم سازانی مانند پارک چان-ووک با شاهکار اولد بوی جشنواره های غربی مانند کن را درنوردیدند و تماشاگران عام سینما را مجذوب ساختند. کیم کی- دوک فیلمسازی متعلق به سینمای جشنواره ای و هنری کره جنوبی است که با همین فیلم به شهرتی جهانی دست پیدا کرد. بهار، تابستان، پائیز، زمستان و ...بهار فیلمی اپیزودیک و مبتنی بر باورهای دینی و فرهنگی مردم کره و به طور خاص شرق آسیا است که به راحتی توانسته است با تماشاگران جهانی ارتباط برقرار کند. فیلم از پنج اپیزود مجزا تشکیل شده است که بر حسب فصل¬ها پیش می¬رود. این فیلم نمادگرا شرح و سرگذشت انسان است از کودکی تا پیری که با هریک از فصل¬ها نقطه گذاری شده است و بخوبی با نمادهای جهانی خود که نمادهایی برگرفته و الهام گرفته شده از زندگی انسانی می باشد پیام خود را به تماشاگر برساند.
کیم کی دوک کارگردان فیلم[/caption]
فیلم که هزینه تولیدش بسیار پائین بود توانست در دنیا بیش از 9.5 میلیون دلار فروش تجاری داشت. علاوه بر این فیلم از نظر منتقدان نیز بسیار خوب ارزیابی شد. براساس وب سایت راتن تومایتوز در حدود 95 درصد افراد این فیلم پسندیده بودند و 85 نقد از 100 نقدی که بر فیلم در وب سایت متا کریتیک شده بود نیز مثبت بود. راجر ایبرت منتقد شیکاگو سان تایمز نیز این فیلم را به عنوان فیلمی عالی توصیف کرد. فیلم علیرغم اینکه نتوانست جایزه بزرگی را کسب کند توانست جایزه بهترین فیلم از نظر تماشاگران را در جشنواره سن سباستین و چهار جایزه در جشنواره لوکارنو را تصاحب نماید. 33. مری و مکس Mary and Max فیلم مری و مکس فیلمی است از سینمای استرالیا و محصول سال 2009 . نویسنده و کارگردان این فیلم آدام الیوت است. این فیلم انیمیشن به شیوه استاپ موشن ساخته شده و بتانی ویتمورت، تونی کولت، فیلیپ سیمور هافمن و اریک بانا صداپیشگان این فیلم هستند. صدا پیشگی راوی فیلم نیز برعهده بّری هّمفِریز است.
[caption id="attachment_161135" align="aligncenter" width="300"]
مری و مکس[/caption]
ماجرای این انیمیشن 90 دقیقه ای از این قرار است که مری دختری هشت ساله ای اهل استرالیا است که تنهاست و دوستی ندارد. پدر او در کارخانه، مسوول چسباندن نخ به چای کیسه یی است. مادر او نیز معتاد به مشروبات الکی و سیگار است. مری با انبوهی از سوالات زندگی می کند. سپس با مکس ۴۴ ساله در نیویورک آشنا می شویم. او مبتلابه سندروم آسپرگر است. افراد مبتلابه این اختلال روابط اجتماعی ضعیف و رفتارهای وسواسی و تکراری دارند. مکس هم با اجتماع و آدم های بیرون خیلی ارتباط ندارد و تنها در آپارتمان خود زندگی می کند. روزی مری با مادرش به پست می رود و در آنجا مری به دور از چشم مادرش از یک کتاب آدرس یک نفر را انتخاب می کند و به آن آدرس نامه می فرستد. آدرس برحسب اتفاق متعلق به مکس است. مری و مکس با هم دوست می شوند و برای یکدیگر نامه ارسال می کنند. نامه های مری شامل سوالاتی است که اغلب کودکان می پرسند .این ارتباط ادامه داشت تا زمانی که مری از عشق پرسید و از آنجایی که عشق برای مکس تحلیل ناپذیر بود مکس بعد از مدتی فکر کردن بیمار می شود…
[caption id="attachment_161137" align="aligncenter" width="300"]
مری و مکس[/caption]
فیلمهای انیمیشن به طور عام مخاطب خود را کودکان و نوجوانان در نظر می گیرند اما انیمیشن مری و مکس از آن دسته انیمیشن هایی است که مخاطب آن از همه سنین می توانند باشد. شخصیتهای اصلی فیلم یعنی مری و مکس به خوبی ساخته و به تماشاگر معرفی می شوند. فیلم با استفاده از یک راوی به راحتی داستان فیلم را روایت می کند و با استفاده از دیالوگهایی به ظاهر ساده و اما بسیار پرمعنا شخصیتهای فیلم را که هردوبه نوعی از تنهایی رنج می برند به تماشاگر نشان می دهد.
آدم هایی که در عین حضور در اجتماع و شلوغی و هیاهیوی آن تنها هستند. افرادی که با جامعه خود و حتی خانواده خود بیگانه شده اند.در حقیقت نکته قوت فیلم فیلمنامه استادانه ای است که الیوت نوشته و بعید به نظر می رسد که این فیلم در قالبی غیر از انیمیشن میتوانست جایگاهی با ارزش پیدا کند.
[caption id="attachment_161139" align="aligncenter" width="300"]
آدام الیوت کارگردان فیلم[/caption]
فیلم علیرغم اینکه از لحاظ تجاری توفیقی کسب نکرد و نتوانست به علت اکران بین المللی محدود هزینه 8.2 میلیون دلاری ساخت خود را برگرداند با استقبال منتقدین روبرو شد. 57 نقد از 60 نقدی که بر این فیلم در وب سایت متاکریتیک شده است مثبت بود و البته شاید اوج این استقبال را می توان در برگزیده شدن این فیلم به عنوان بهترین فیلم جشنواره برلین دید.همچنین این فیلم توانست جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلمهای انیمیشن اتاوا کانادا را کسب کند.
32. ک مثل کین خواهی V for Vendetta ک مثل کین خواهی فیلمی از سینمای بریتانیا و به کارگردانی جیمز مک تیگو است. مک تیگو این فیلم را براساس فیلمنامه ای از اندی و لارا واچوفسکی که اقتباسی از کمیکی نوشته دیوید لوید است ساخته است. بازیگران این فیلم عبارتند از ناتالی پورتمن، هوگو ویوینگ، استیفن رِئاو استیفن فرای. جان هارت نیز در نقش صدراعظم سَتلِر در فیلم هنرنمایی می کند.
[caption id="attachment_161142" align="aligncenter" width="300"]
پوستر ک مثل کین خواهی[/caption]
داستان این فیلم در سال 2020 و در انگلستان می گذرد. در این زمان حکومتی فاشیستی بر انگلستان حکم فرما است. و همه تحت فرمان یک رهبر هستند. شهر تحت حکومت نظامی است و هر گونه مخالفتی سرکوب میشود. دولت مردم را از تروریست ها می ترساند. در این شرایط ایوی (ناتالی پورتمن ) که قرار است به دیدن دوستی برود در زمان حکومت نظامی ازخانه بیرون میرود و در دست افراد پلیس مخفی حکومت گرفتار میشود. مرد سیاه پوشی به نام "V" (هوگو ویوینگ ) که یک ماسک گای فاکس را بر صورت دارد او را نجات می دهد...
مردم نباید از حکومت بترسند. این حکومت است که باید از مردم بترسد.
این جمله تبلیغاتی فیلم که به طور مستقیم از یکی از دیالوگهای فیلم گرفته شده است به خوبی تم فیلم را نشان می دهد. موضوع فیلم به طور کلی در مورد آزادی انسان ، تروریسم،آزادی مذهبی و دیکتاتوری است که در ورای داستانی جذاب به مخاطب نشان داده می شود. علیرغم تعدد موضوعات واچوفسکی ها توانسته اند تمام این موضوعات را در فیلمنامه و با داستانی که اقتباس آزادی از کمیک دیوید لوید است به خوبی جای دهند. اما بیشتر از اینها بازی فوق العاده هوگو ویوینگ توجه تماشاگر را جلب می کند. ویوینگ علیرغم اینکه در تمام طول فیلم چهره اش پشت نقابی پنهان است توانسته با مهارت تمام با صدا و حرکات خود شخصیت V را تبدیل به شخصیتی دوست داشتنی کند. ناتالی پورتمن هم با بازی خوددر نقش دختر جوانی که پدر و مادرش را در جریان مبارزات سیاسی از دست داده و ترسهای کودکی همواره همراهش هستند بازی درخشانی ارائه داده است.
فیلم در تاریخ 17 مارس 2006 به اکران درآمد و با هزینه تولید 54 میلیون دلار توانست در حدود 150 میلیون دلار فروش تجاری و از این لحاظ موفق باشد. فیلم با استقبال گسترده منتقدان روبرو شد. راجر ایبرت فیلم را به عنوان فیلمی که تمامی عناصر جذاب را در خود دارد توصیف کرد. مارگارت پومه رانز و دیوید استراتان در برنامه اّت دِ موویز بازی هوگو ویوینگ را در نقش V ستودند.
ناتالی پورتمن و جیمز مک تیگو در پشت صحنه فیلم[/caption]
فیلم در فصل جوایز نسبتا موفق عمل کرد و علیرغم اکران نامناسب خود نامزد چند جایزه ساته لایت و ساترن شد و ناتالی پورتمن جایزه ساترن را برای بازی در این فیلم دریافت کرد.
31. آملی Amélie ژان پیر ژونه کارگردان فیلم فرانسوی آملی است. این فیلم در سال 2001 ابتدا در فرانسه و سپس در سایر نقاط جهان اکران شده است. ژونه این فیلم را براساس فیلمنامه ای از گیلوم لاورانت ساخته و آدری توتو، متیو کاسوویتز، روفوس، سرجی مرلین و جمال دوبوزه در نقش لوسیان در این فیلم نقش آفرینی می کنند.
[caption id="attachment_161163" align="aligncenter" width="300"]
پوستر فیلم آملی[/caption]
ماجرای این فیلم عاشقانه از این قرار است که آملی پولــن(آدری توتو) دختر جوان تنهایی ست کــه بیشتر عمرش را در رویا سپری می کند. در کودکی به خاطر داشـــتن مادری عصبی و پدری بی اعتنا از داشتن دوست ناامید می شــود. در بزرگ سالی به عنوان پیشخدمت در کافه ای کار می کند. آملی همــواره در تنهایی زندگی می کند و هدفی را دنبال نمی کند ، اما یافتن یک جعبه قدیمی که متعلق به ساکن قبلی بود او را به تلاش برای برگرداندن ان به صاحبش وا میدارد.شادی حاصل از این کار او را به کمک کردن به مردم علاقه مند می کند...
آملی فیلم گرم و جذابی است که ژونه با سبک کارگردانی خاص خود آنرا تبدیل به فیلمب مفرح و جذاب برای تماشاگر کرده است. در فیلم دیوار چهارم بارها و بارها توسط شخصیت آملی شکسته می شود و تماشاگر را در روند فیلم بیش از یک فیلم عادی وارد می کند. شخصیت آملی بارها در مورد کارهایی که می کند با تماشاگران صحبت می کند و یک راوی نیز ماجرا و داستان وی را برای تماشاگر توضیح میدهد.
نکته قوت فیلمنامه نیز شخصیت پردازی قوی است به طوری که تمامی شخصیتهای اصلی و فرعی فیلم به خوبی شخصیت پردازی و معرفی می شوند. در این میان فیلمبرداری فیلم که پاریس را به شدت رویایی و سرزنده نشان می دهد را نیز باید اضافه کرد. فیلم با جمله زیبایی که بر روی دیوار حک شده است به پایان میرسد "بدون تو احساسات امروز مانند برف دیروز ناپدید میشود!"
فیلم با بودجه ای در حدود 10 میلیون دلار ساخته شد و با توجه به بازاریابی و اکران موفق جهانی این فیلم توانست در حدود 173 میلیون دلار به جیب سازندگان سرازیر کند. فیلم برای منتقدین نیز راضی کننده بود. در وب سایت راتن تومایتوز بر اساس 178 نقدی که به فیلم شده در 87 درصد مثبت بوده است. آلن موریسون از امپایرآنلاین به فیلم 5 ستاره از 5 ستاره را داد و فیلم را یکی از بهترین فیلمهای سال معرفی کرد.
ژان پبر ژونه کارگردان فیلم[/caption]
فیلم در فصل جوایز موفق عمل کرد. فیلم نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان گردید. ضمن اینکه در بخشهای فیلمنامه ارژینال، طراحی صحنه، فیلمبرداری و صدا نیز نامزد دریافت این جایزه شد. فیلم توانست جایزه سزار(معادل فرانسوی اسکار) را برای بهترین فیلم، کارگردانی، موسیقی متن و طراحی صحنه به دست بیاورد.
30. پیانیست The Pianist رومن پولانسکی کارگردان مطرح سینمای لهستان کارگردان این فیلم جنگی است. فیلم محصول مشترک فرانسه، لهستان، بریتانیا و آلمان است و بیشتر دیلوگهای فیلم به زبان انگلیسی است. پولانسکی این فیلم را براساس فیلمنامه ای از رونالد هاروود ساخته و آدریان برودی، توماس کرتچمان، فرانک فینلی، مائورین لیپمن و امیلیا فاکس بازیگران فیلم هستند.
[caption id="attachment_161169" align="aligncenter" width="300"]
پوستر پیانیست[/caption]
این فیلم براساس خاطرات یک یهودی لهستانی گریخته از گتوی ورشو، یعنی ولادیسلاو ژپیلمن؛آهنگساز و نوازنده پیانو ساخته شده است.داستان این فیلم 150 دقیقه ای به این شرح است: داستان فیلم از 23 سپتامبر 1939 و درست چند هفته پس از تهاجم نظامی آلمان نازی به لهستان آغاز میشود. چند روز بعد ورشو سقوط میکند و پیانیست (آدرین برودی) ، نخستین نشانه های برخورد نازیها با یهودیان را با حضور سربازان آلمانی در شهر میبیند...
اولین و تنها فیلم جنگی کارگردان کهنه کار لهستانی، رومن پولانسکی نه در میدان جنگ بلکه در گتوهای ورشو می گذرد. در این فیلم پولانسکی که خود در جنگ جهانی دوم از اردوگاههای کار نازی ها جان سالم به در برد وارد حیطه ای می شود که قبل از آن فیلم ساز بزرگی مانند اسپیلبرگ با شاهکار خود به نام فهرست شیندلر افتخارات زیادی کسب کرده بود.
اما پولانسکی نگاه خود را به این وقایع دارد. با این حال پولانسکی روایت خود را از طریق گذاشتن قهرمان در موقعیتهایی که کاملا متفاوت با سرشت و طبیعت وی است به تماشاگر نشان می دهد. فیلم دارای نقاط عطفی و تعلیق¬های بسیار قوی است و شخصیت محوری فیلم، حس هم¬ذات¬پنداری را در بیننده به خوبی برمی¬انگیزد و او را با مشقت¬های خود همراه می¬کند. شاید جدا از کارگردانی پولانسکی، بازی آدرین برودی در نقش پیانیست بیشتر از همه جذاب باشد. برودی به خوبی و با استفاده از چهره معصوم خود توانسته نقش پیانیست رنج دیده را بازی کند. وی برای بازی در این فیلم بیش 20 کیلو از وزن خود کاست.
فیلم با هزینه 35 میلیون دلاری خود توانست در حدود 130 میلیون دلار فروش جهانی داشته باشد و علاوه برآن نقدهای مثبت منتقدان را این فیلم را در جایگاه یکی از بهترین های 2002 قرار داد. راجر ایبرت ااز فیلم به خوبی یاد کرد و مایکل ویلینگتون منتقد شیکاگو تریبون فیلم را بهترین فیلم دراماتیکی دانست که درباره هولوکاست ساخته شده است.
فیلم در فصل جوایز موفق بود. بردن سه اسکار برای کارگردانی، بازیگر مرد و فیلمنامه اقتباسی از جمله این موفقیتها بود. فیلم در رشته های بهترین فیلم، طراحی لباس، فیلمبرداری و تدوین نیز نامزد اسکار شد. دو جایزه بفتا برای بهترین فیلم و کارگردانی و نخل طلای جشنواره کن نیز از جمله این موفقیتها بودند.
رومن پولانسکی و آدرین برودی در پشت صحنه فیلم[/caption]
برای خواندن قسمت اول کلیک کنید
برای خواندن قسمت دوم کلیک کنید
برای خواندن قسمت سوم کلیک کنید
